Малітва:
Вітай, Зорка мора, Маці Хрыста-Бога,
Панна найчысцейша, верным дапамога.
Ты, што прывітана словам Габрыэля,
Умацуй нас ў веры, усім спашлі надзею.
Вызваль з путаў грэху, аддалі нядолю
I напоўні сэрцы нашы супакоем.
I прасі,
о Панна, Ты за нас Езуса,
Каб мы захаваны былі ад спакусаў.
Маці ласкі Божай, будзь для нас узорам -
Вызваленым з грэху, дай жыць у пакоры.
Памажы, Марыя, нам знайсці дарогу,
Што вядзе да Неба, да яднання з Богам.
а) Марыя – Ты Маці. Ты – Маці Езуса, мая Маці і Маці кожнага чалавека на
зямлі.
b) Кожнаму дзіцяці патрэбна маці. Але дарослыя асобы таксама патрабуюць
маці, хоць не заўсёды гэта сабе ўсведамляюць. Акрамя зямной маці у кожнай асобы
ёсць Маці ў небе.
c) Маці
Божая, ці Ты мая прыёмная Маці? Не. Ты мая сапраўдная Маці. Ты кожнага з нас
носіш у Сваім улонні, каб нарадзіць нас да вечнага жыцця. Ты апякуешся намі.
Шукаеш, калі мы згубімся, таму што любіш кожнага з нас, як Свайго Сына Езуса.
Ты – Маці Божага жыцця ўва мне. Праз Цябе Бог даў мне ласку ўвайсці ў жыццё
Хрыста падчас святога Хросту. Сваім змучаным Сэрцам, у страшных пакутах пад
Крыжам, Ты нарадзіла мяне да новага жыцця. Ці ж гэта не Ты мной кіруеш? Праз
Цябе Бог дае мне ласку святой Камуніі. Цела Хрыста, майго Бога, ёсць у Табе,
Марыя. Ты таксама фармуеш мяне і выхоўваеш праз пасрэдніцтва ласкі, якую
выпрошваеш для мяне. Ты суцяшаеш мяне ў смутку. Даеш мне сілу ў змаганні з
маімі недахопамі. Ты вядзеш мяне да Езуса, апранаючы ў Сваю ўласную любоў да
Езуса і маіх братоў і сясцёр.
d) Марыя, Маці мая,
прымі мяне як Сваё дзіця. Будзь мне Маці. Барані мяне. Вазьмі мяне за руку і
вядзі мяне праз усё жыццё. Навучы мяне давяраць Табе. Навучы мяне любіць Езуса,
Твайго Сына.
Чытанне:
Лк 2, 41-52: “Бaцькi Езуса хaдзiлі штогод у Ерузaлем нa свята Пaсхi.
I кaлі Яму былo двaнaццaць гaдoў, яны
ўзышлі ў Ерузaлем пaвoдле звычaю святa. Калі па заканчэнні дзён
свята вярталіся, зaстaўся Хлопец Езус у Ерузaлеме, i не
заўважылі гэтага Ягoныя
бaцькi. Думaючы, штo Ён ідзе
з пілігрымамі, прайшлі дзень
дaрoгi і тады пачалі шукaць Ягo мiж свaякaмi i знaёмымi. Не знaйшoўшы,
вярнуліся ў Ерузaлем, шукaючы Ягo. I пaсля трoх дзён знaйшлі Ягo ў святынi. Ён
сядзеў сярoд настаўнікаў, слухaючы iх i пытaючыся ў iх. А ўсе, хто слухaў Ягo,
дзівіліся рoзуму i aдкaзaм Ягo. I,
убaчыўшы Яго, яны здзiвiліся, i скaзaлa Яму Мaці Ягoнaя: «Дзіця, чаму Ты
зрaбiў нaм тaк? Вoсь бацька Твoй i Я балюча перажывалі, шукaючы Цябе». Ён
скaзaў iм: «Чaгo ж вы шукaлі Мяне? Цi вы не ведaлі, штo Мне трэбa быць у тым,
што належыць Aйцу Мaйму?» Aле яны не зрaзумелі таго, што Ён скaзaў iм. І ён
пaйшoў з iмi, і прыйшoў у Нaзaрэт, i быў паслухмяны iм. А Мaці Ягo захавала ўсе
гэтыя слoвы ў сэрцы свaiм. Езус жа ўзрастаў у мудрaсцi, у гaдах i ў лaсцы ў
Бoгa i ў людзей.
Св. Л. дэ Манфор “Трактат аб сапраўдным ушанаванні
Найсвяцейшай Дзевы Марыі” 30-31:
[30] Як у натуральным і
цялесным парадку дзіця мае бацьку і маці, так і ў парадку звышнатуральным ёсць
бацька, якім з’яўляецца Бог, і маці — Марыя. Усе сапраўдныя дзеці Бога і
прызначаныя маюць Бога за Айца і Марыю за Маці; а той, хто не мае Марыі за Маці,
не мае таксама Бога за Айца. Таму адступнікі, ератыкі, схізматыкі, што
ненавідзяць альбо глядзяць з пагардай ці абыякавасцю на Найсвяцейшую Дзеву, не
маюць Бога за Айца, хоць і хваляцца гэтым, таму што яны не маюць Марыі за Маці.
Калі б яны лічылі Яе сваёю Маці, яны б любілі Яе і ўшаноўвалі, як сапраўднае і
добрае дзіця любіць і ўшаноўвае сваю маці, што дала яму жыццё.
Самы бясспрэчны і несумненны
знак у распазнанні ератыка, чалавека ілжывай дактрыны, адступніка ад выбранага
ў тым, што ератык і адступнік мае толькі пагарду і абыякавасць да Найсвяцейшай
Дзевы, імкнучыся словамі і прыкладам паменшыць Яе культ і любоў да Яе, адкрыта
ці, наадварот, часам пад прыгожымі прычынамі. Нажаль! Бог Айцец не сказаў Марыі
стварыць жыллё ў іх, таму што яны — Эсавы.
[31] Бог Сын жадае
ўфармоўвацца, кожны дзень уцелаўляцца ў сваіх частках праз Сваю Маці. Ён кажа
Ёй: «In Israel hereditare. У Ізраілі
прымі спадчыну». Гэта азначае: «Бог даў мне ў спадчыну ўсе народы зямлі, усіх
людзей, добрых і злых, выбраных і адступнікаў; адных я павяду залатым жазлом,
іншых — жалезным; я буду бацькам і заступнікам для адных, суддзёй для ўсіх; але
Ты, мая дарагая Маці, Ты атрымаеш у спадчыну толькі выбраных, у вобразе
Ізраіля; і, як іх добрая Маці, Ты будзеш іх нараджаць, карміць, гадаваць; і, як
іх Гаспадыня, Ты павядзеш іх, будзеш кіраваць імі і бараніць».
